لَت”ها تخته های چوبی کوچکی اند که از درختان جنگلی ساخته و پرداخته می شوند . روزگاری که حلب و ایرانیت با فضای روستاها عجین و قرین نگشته بود ، بام خانه های روستایی پوشیده از لت هایی مستطیل شکلی بود که به یک اندازه توسط نجاران با تبر خراشیده و تراشیده می شد.
روستاییان با مهارتی خاصی بدین کار مبادرت می ورزند . با گذشت زمان و فاصله گرفتن اهالی روستا از شیوه های سنتی و آمدن ابزار و وسایلی که تا حدودی تامین کننده رفاه نسبی روستاییان را شامل می شده است، و سختی هایی که این کار اعم از تهیه درخت و بریدن و تراشیدن چوب داشت ، پای حلب و ایرانیت به خانه هایی که به سبک امروزی که روز به روز بر تعدادشان هم افزوده می شود به روستا ها بازشد و لَت های چوبی از رونق و سکه افتاد و این روند تا حدود زیادی متوقف ماند و حداقل کمتر درختی برای این کار زیر تیغ اره و تیشه و تبر رفت .
بی
تردید لت های چوبی مزایایی داشته است که توانسته پس از گذشت سالیان سال علیرغم بارش برف های سنگین ،باران ، تشعشع نور خورشید و وزش باد همچنان پایدار و ماندگار ، سقفی از اطمینان را برای ساکنان خانه به ارمغان آورد . هر چند گذر زمان تخته های تازه لتی را به رنگ تیره در آورد ولی هیچگاه از ارزش های آن بلاخص برای ییلاق نشینان و کوهستان نشینان نکاست .
مقاومت لت های چوبی در برابر عوامل جوی هوا و شرایط محیطی درمناطق کوهستانی بیشتر از حلب و ایرانیت است و به همین سبب همچنان باقی مانده است . از آنجا که وزش باد همواره تهدیدی برای این گونه خانه ها است اما هیچ خانه یی بوسیله ی باد از بین نرفت .
لت ها چوبی بر روی هم چیده می شوند و جالب اینکه هیچ میخی و سیمی برای نگهداری آنها استفاده نمی شود و تنها سنگ ها هستند که در گوشه و کنار و وسط بام خانه ها مانع از هم پاشیدن و ریختن لت های چوبی می شود .

نویسنده: خانم افسانه امانی

گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی