نویسندگان
تبلیغات
کد HTML تبلیغ
WELCOME
ارنست اورسل در سال ۱۸۵۸ در مونس بلژیک متولد شد. او  در سال ۱۸۸۲م.(۱۲۹۹ه. ق) سفر خود را در دروان ناصرالدین شاده آغاز نمود و از روسیه وارد ایران شد. سفر اورسل به ایران جنبه مطالعاتی داشت. آنچه در ذیل آورده شده بخشی از سفرنامه ی وی در رابطه به شهر “بندر انزلی” می باشد:

اواسط شب، سر و صدای و جنب و جوش  ارمنی ها به ما فهماند که به آستارا، آخرین نقطه ی مرز، نزدیک شده ایم. فردای آن روز ساعت ده صبح، در نزدیکی انزلی، ساحل هموار و پر درخت را که دور تا دور آن، در دوردست ها، با کوهستان های پر برف احاطه شده بود به خوبی می دیدم و کمی دورتر از آن، در موج شکن ها، دسته ای از مرغان ماهی خوار صف کشیده بودند و با آخرین امواج، که با برخورد به صخره ها، شکوه شان در هم می شکست، به جدال بر می خاستند. شن های زرد کرانه، رگه هایی در آب آبی رنگ دریا به وجود می آورد.
در کنار دریا، ساختمان مدوری با پوشش حصیری و یک فانوس درایی دیده می شد که گذشت زمان و تابش خورشید، نظیر برج الحمرا، روی رنگ سرخ اولیه ی آن، رنگ زرد طلایی پاشیده بود.
انزلی شهری نیست که از لحاظ داشتن جاهای دینی و جالب غنی باشد. به نظر من، غیر از فانوس دریایی و جایگاه سلطنتی، جای دیگری که به زحمت دیدنش بیرزد، نبود. ضمنا، این بندر، دژ کوچکی نیز داشت که رو به ویرانی گذاشته بود و شش دستگاه توپ زنگ زده که پایه ی ان ها در حال پوسیدن بود، در داخل قلعه به چشم می خورد.

دفاع از این بندر با این تجهیزات مختصر، بر عهده ی حدود سی نفر توپچی که لباس ژنده و مندرسی به تن داشتند، و مجموع پادگان قلعه را تشکیل می  دادند، گذاشته شده بود، اما از دیدگاه مردم شهر، این عده، با این وسایل تدافعی ناچیز، قادر بودند دمار از روزگار هر مهاجمی در آورند.
جایگاه سلطنتی، به منظور توقف و استراحت شاه، هنگام مراجعت از اولین سفرش به اروپا ساخته شده استو گویا قصر زیبایی است،  ولی در این موردف اظهار نظظر دقیق نمی توان کرد، برای ساختمان های این ناحیه، آفت بزرگی استف چهار طبقه ی آن را با حصیر پوشانده اند.

اورسل نقل می کند که هنگام بازگشت شاه از سفر اروپا، روحیانیونی که به استقبال او امده بودند، از سفرهای پر هزینه ی او ناراحت بودند، شاه برای به دست آوردن دل آن ها گفته که در هیچ جای فرنگستان، حتی یک ساختمان شبیه این قصر ندیده است. وی درباره ی کشتی تفریحی شاه داستانی را آورده است؛ این کشتی را کمپانی قفقاز و مرکور، که امتیاز کشتی رانی مسافرتی بین روسیه و ایران را بر عهده داشتند، به شاه اهدا کرده بودند، طبق معاهده ترکمنچای، ایران حق  کشتی رانی در ردیای خزر را نداشت، روزی فرماندهان کشتی شاه، کشتی را خارج از محدوده ی تعیین شده، هدایت کرد، روس ها بلافاصله کشتی را توقیف و به باکو منتقل کردند. حاکم باکو بعدها کشتی را به مقامات ایرانی تحویل داد.
اورسل نوشته بعد از این حادثه ی ناگوار، کشتی از جایی که بود، تکان نخورد.
 

برگرفته از کتاب: گیلان در سفرنامه سیاحان خارجی

گردآورنده: خانم مریم واقف
منبع: سایت کرکان بندرانزلی www.karkan.ir
بازدید:4,592بار , ارسال شده در : 23ام تیر, 1390; ساعت : 8:13 ق.ظ
تعداد نظرات : ۰
آرشیو مطالب
ارسال نظر جديد
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی یا گیلکی تایپ کنید.
  • نظرات در ارتباط با همین مطلب باشد در غیر اینصورت از « فرم تماس با مدیریت » استفاده کنید.
  • «مدیر سایت» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور یم.
  • نظرات پس از تأیید مدیریت سایت منتشر می‌شود.



جستجو
مدیریت
سایت کرکان بندرانزلی با دامنه
www.kargan.ir
نیز در دسترس می باشد.
مرحوم تقی کرکانی خان قدیم کرکان

روستای کرکان در منطقه جلگه ای و در کنار جاده کپورچال-آبکنار واقع شده دارای نسق 85 ساله (تاتاریخ 1363 شمسی)بوده و از نظر ثبتی جزء بخش 7 حومه انزلی و سنگ شماره 6 میباشد و مسافتش تا کپورچال 7 کیلومتر و تا انزلی 27 کیلومتر است . . .

تبلیغات
HTML
محبوب ترین مطالب
بازدید از سایت