نویسندگان
تبلیغات
کد HTML تبلیغ
WELCOME

 

کم کم حالمان داشت بهتر می شد. با اولین پولی که سید فرستاد به زندگیمان یک سرو سامانی داده بودم، اول کمی از بدهکاری که به حاج جعفر بقال داشتیم را دادم و گفتم سید برای کار رفته به بندر عباس و در هر نوبت که برایمان پول بفرستد من هم کم کم بدهی شما را خواهم داد، به عباس نانوا هم همینطور.رنگ و روی بچه ها داشت بهتر می شد، با هر تغییر خوبی که در صورت بچه ها می دیدم و با هر بار غذا خوردنشان ریش ریشهای دلم بهتر می شد و رو به بهبودی می رفت. بدهکاری به برادرم احمد هنوز مانده بود . می گفت عجله ای ندارد،فعلاً بدهکاری مردم را تسویه کن تا بعداً.حدود ۲ ماه بعد دومین پول هم که سید داده بود به یکی که بچه انزلی بود برایمان بیاورد را گرفتیم و اوضاعمان داشت سرو سامان می گرفت.
اولین بار که از امام زاده آمدم خانه و رقیه پولی را که سید فرستاده بود به من داد همان موقع دوباره برگشتم امام زاده و اول یک ۱۰ تومانی داخل صندوق نذورات انداختم،در حالی که سراپا خیس باران بودم و اشک و باران قاطی شده روی صورتم روان بود که این بار اشک شادی بود. سرم را گذاشتم روی پارچه سبز کشیده شده روی سنگ قبر امام زاده و بوسه بارانش کردم و می گفتم خدایا شکرت ، یا آقا سید ابراهیم شکرت،ای ناجی بی پناهان و از همان جا و از در باز امام زاده به بیرون وبه قبرها چشم دوختم که همه رفتگان با چه آرامشی آنجا خوابیده بودند،فکر کردم آنها هم مثل من روزگاری با سختی ها دست و پنجه نرم کرده اند ، یک روزهائی را شاد بودند و بیشتر روزها را هم درگیر زندگی با مشکلا ت ریزودرشتش و سرآخر هم آمده اند اینجا دراز به دراز خوابیده اند.آمدم بیرون و نفس عمیقی کشیدم و از روی سنگ قبرها گذشتم و رفتم سمت خانه.به فکر سید افتادم ،آلان در چه حالی است یک آن دلم برایش سوخت ،بنده خدا در شهرغریب با فرسنگها فاصله در سختی و مشقت ودرحال کار کردن است دلم هوایش را کرد .از ته دل برایش دعا کردم ………..

.

ارسالی : آقای رحیم احمدجوی کپورچالی
ایمیل نویسنده : rak40ea@yahoo.com
منبع: سایت کرکان بندرانزلی

بازدید:3,432بار , ارسال شده در : 22ام فروردین, 1392; ساعت : 5:57 ب.ظ
تعداد نظرات : ۵
آرشیو مطالب
ارسال نظر جديد

  • نادر وطنخواه تربه بر گفته: ۲۲:۰۵ - ۱۳۹۲/۰۱/۲۳

    سلام جناب احمد جوی عزیز
    مثل همیشه خوب و شیوا نوشته اید. فقط خواهشی دارم اینکه اگر این داستان ادامه دارد فواصل قسمتهایش را کمتر کنید تا برای تعقیب آن مجبور به عقب گرد نشویم. با این گرفتاریهای روزمره امکان تمرکز طوبل المدت مشکل است.

  • رحیم احمدجو گفته: ۰۸:۳۱ - ۱۳۹۲/۰۱/۲۴

    با سلام و عرض ارادت خدمت دوست گرامی آقای وطنخواه عزیز
    کاملاً حق با شماست و پوزش بنده را بابت وقفه ها بپذیرید.ادامه دار هست و فرصت من کم.چون این نوشته ها یا در طول راه آمدن به محل کار در اتوبوس یا مترو پیش نویس می شود و در شرکت در فواصل استراحت های کوتاه مدت سرو شکل کامل می گیرد.امیدوارم بتوانم فواصل آن را کوتاهتر کنم .موفق باشید

  • ali گفته: ۱۲:۰۲ - ۱۳۹۲/۰۱/۲۴

    مرسی

  • خ. ش گفته: ۱۹:۳۱ - ۱۳۹۲/۰۳/۶

    با سلام ،از هم محلی خوش ذوقم آقای احمد جوی کمال تشکر را دارم که با نوشته های زیباش ما یاران دوراز دیار را به یاد خاطرات و مردمان خوب کپورچال می اندازد . با آرزوی توفیق و سلامتی برای این عزیز

  • رحیم احمدجوی کپورچالی گفته: ۱۴:۲۸ - ۱۳۹۲/۰۳/۱۷

    با سلام و عرض ادب
    خوشحالم که این نوشته ها یاد آور خاطرات خوش شما می شود
    شادو سلامت باشید

  • در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
    • لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی یا گیلکی تایپ کنید.
    • نظرات در ارتباط با همین مطلب باشد در غیر اینصورت از « فرم تماس با مدیریت » استفاده کنید.
    • «مدیر سایت» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
    • از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور یم.
    • نظرات پس از تأیید مدیریت سایت منتشر می‌شود.



    جستجو
    مدیریت
    سایت کرکان بندرانزلی با دامنه
    www.kargan.ir
    نیز در دسترس می باشد.
    مرحوم تقی کرکانی خان قدیم کرکان

    روستای کرکان در منطقه جلگه ای و در کنار جاده کپورچال-آبکنار واقع شده دارای نسق 85 ساله (تاتاریخ 1363 شمسی)بوده و از نظر ثبتی جزء بخش 7 حومه انزلی و سنگ شماره 6 میباشد و مسافتش تا کپورچال 7 کیلومتر و تا انزلی 27 کیلومتر است . . .

    تبلیغات
    HTML
    محبوب ترین مطالب
    بازدید از سایت