آدم باضی وختان ، چی خابانی دینه ؟ پریشبا خاب بیدام ، کی رنگه دونیا واگردسته ، دونیا ایتا خورمه دونیا ببوسته ، لاب جه آسایش پورا بؤسته . گیدی ، خاب آدمه خییاله زاکه ، خابانی کی دینیم ، هون نأجه یانی ایسه ، کی وختی بیدار ایسائیم ، به اَمِه کلّه زنه ، و اَمان اوشانا خییال چاکنیم .ولی اَ حرف ، مِه خابه مرَ جور در نایه ، چُن من هی وخت ئی چیز نخاستَمه کی بؤستنی نیبه . خاب بیدام کی جنگ جه دونیا بکفته ، اسلحه چاکُنی کار خانه ئن تاطیل و دبسته ببوسته . محلّه ئنه مئن ، دِ آدمه ولگرد پئدا نیبه ، پسران دِ  دوخترانا متلک نیگیدی ، لاتان دِ کس کسه ره چاقو فانکَشَد، اصلن لاتی د پئدا نیبه ، دِ موجرم و موزاحم نئسا . هَنه واستی کلانتریان ، جه ئی سره دبسته ببوستا ئید ، زناکان  و مرداکانه مئن ، دِ شکَر آو نیبه ، دِ کس کسه ره عرضحال نینیویسید . دِ مالک ، خؤ موستاجره خونا فوندوشه، دِ طلبکاره مالا، بدیکار ، بوجؤر وُنکوشه ، دِ هی کس، هی کسا نارو نزنه ، کلک نزنه ، کولا اوسانی نوکنه . هنه واستی ویشتره دادگاهان و دادسراهان بیکارا بوستا ئید ، پاک دبسته ببوستا ئید .
دِ همّه تا عاقیلا بوستائید ، هرچی کی اوشانه ، جانه ساقی ره ضرر داره ، اونه دومبالا نیشید ، هَنه وستی دِ قومار و الکل و سیگار و تریاک و شیره و چرس و بنگ و مورفین و هیروئین و ال.اس.دی و حشیش و ماری جوانا و کراک و قورص و اَ جور چیزان ، دِ پاک اوچیناسته ببؤسته ، هیزار هیزار نفر کی جه اَن را نان خوردید، بیکار و بی نان ببوستا ئید . دِ مواده غذائی مئن ، تقلب ننأ . ویشتره موسسه ئنی کی،در چاکودنه روغن اعلا،ماست اعلا، عسل اعلا مارفی ببوستابید،ورشکسته و سر شکسته ببوستید . مردوم دِ غذا خوری مئن ، پور خوری نوکُنید . خؤشانِه مئمانی یانِه مئن ، دِ فُکن و فیشان نوکُنید . خانه داران دِ ساق و سالیم و بهداشتی غذا خورید ، هَنه واستی د ِ اغذیه فوروشان و روستورانانه دوکان ، پاک تخته ببوسته . جه اوطرف ، چُن پور خوری نوکُنید و غذا خوردنه مئن ، اندازه یا دارید ، هَنه واستی د مریضا نیبید ، تومامه درمانگاهان و بیمارستانان ، هَتو خالی کفتائید.هیکس دِ موقرراته رانمائی و رانندگی مئن ،خلاف ملاف نوکنه ، هنه واستی هَتو تق و لق کفتائید .
مردومه عقل و فیکر،بوجؤر بوشؤ داره، دِ هیکس خؤ دیله
هوسه دومبال نوشوئی، هَنه واستی اوشانی کی ، جه سر صدقه مردومه تجمل پورَستی،نان خوردید،طراحانه مُ دو فوروشنده ئنه زینت آلاتا مانستن ، همّه تانه نان آجور ببؤستابؤ.هیکس دِ به فیکِر نوبؤ، کی خؤرا مشهورچأکُنه، هیکس دِ به اَچیزان خؤ دیلا خوشا نوکودی، هنه واستی بؤ کی جوانان، دِ شعر و ناقاشی و ساز و آوازه هونرانه دومبال نوشوئید ، نه خؤشانا سختی دیهید ، نه مردومانا درده سر. جه دوزدی ، جه آفتابه دوزدی ، جه زای دوزدی ، جه طیاره دوزدی ، دِ زیمین و آسمانه جأ ، خبری نوبؤ. جه آدم کوشی یم ، خبری نوبؤ . هیکس جه قانون فیرار نوکُوده، هیکس نیقابه تجارته جیر، دِ احتکار و بچاپ بچاپ نوکوده . هیکس ایتا دسماله واستی، ایتا قیصریه یا به آتش فانکشه ئی. دِ هیتا سیاستمدار، چنتا اسلحه یا ایمتحان کُدانه واستی،دو تا ملّتا کس کسه جان تانَه وَده .

بیدامه زیندیگی آراما بؤسته ، نه سری نه صدائی ، نه ایتا ماشینانه توصادف ، نه ایتا آتش سوجی ، تا مردوم تامشا بوکُنید . نه روزنامه ئنه حوادثه صففه ایتا داغه خبری داره ، اصلن روزنامه ئن هچی نارید تا بینیویسید ، رادیوئن و تیلوزیونان ، هچی نارید تا بیگید ، خبر گزاری یان ، دِ خؤشانه جول و پلاسا جما کودائید ، کیتابان نه ایتا عقشی داستانی ، نه ایتا پولیسی داستانی ، ویشتره دسگاهانی یم کی مردمه خلاف کودان و نوره بازی یانه واستی واکوده ببؤستابید ، دبسته ببؤستائید . زیندیگی ببوسته ، ایتا شیری کی نه یال و نه دوم و نه شکم و هچی ناره . زیندیگی پاک لاما بؤسته ، لوسا بؤسته ، گرمی ناره ، پاک ببوسته ایتا اَبچه زیندیگی . هیتا حیوانا دِ هیکس نوکوشه، آدمان همّه تا سبزی خور ببؤستائید . هیکس دِ ایتا توکّه خون زیمینه سر فونکُنه ، اصلن هیکس نأنه خون چی رنگی ایسه . هیکس ، هیکسه سرا کولا ننهه ، هیکس، جه هیکسه دس شکایت مکایتی ناره ، آی تا نخشه نکشه اوی تا ره پاپوش بودوجه ، هیکس درده سره دومبال نی شه . مردوم گیرفتاری نارید ،موشکلی نارید،تا حل بوکُنید.جه بیکاری همه کسان بوصله باموئید ، لاپ دیق کودان درید.تازه بفامستائید،اَنی کی ایتا عومر گوفتید:« بهشت اویا ئی ایسه کی آزاری نیبه، هیکسا ، هیکسه اَمرَ کاری نیبه »ایتا پیلی دانه غلطه ، اگه اَتوئی بَخَیه ببه ، پس اویا جهندمه جأ ، بدتره . آدمان بیدی عینه حیوان ، کی ایتا چراگا مئن ، فقد چَرَستان درید ، خوردان درید ، خوفتان درید ، هیکسم ، هیکس موزاحم نیبه . یانی ، زیندیگی بادز چن قرن تمدن ، ایدفا حیوانی ببوسته ؟ نه کولا نهنی ، نه خالی دبَستنی ، نه کلک زئنی ، نه کوشت و کوشتاری ، نه گوش وابنی ، نه دوماغ سوجاننی، نه اویرا کودانی … اَن کی به خوشکه خالی زیندیگی ، هَنم انسانیته ؟ اَ نَم ببوسته زیندیگی ؟! خابه مئن بیدام ، هَتو جه زیندیگی وازده بومامه کی ، لاپ د ِ خَیَم مرَ بوکوشم ، اَرا ، اورا گردمه ، ایتا خنجره دومبال ، تا فوزونم مه دیله دورونا ، مه کارا توماما کُنم . هَه موقه ، ایدفا مه زناک ، ئیجگره بزأ ، جه خاب دَ پَرکَستم ، بوگوفت : « چی کودان دری مَردای ، مه چوما کورا کودی . » مالوم ببؤست ، خابه مئن ، چنگ تاودامه ، اونه سر و چوما ، عوضه خنجره واقعی ، مِه یاره اَبرو خنجرا بیگیفتامُه .

.

نیویسنده : ابوالقاسم حالت
واگرداننده : کاس آقا
منبع: gile-tanz.gilblog.ir
عکس: خانم پریسا میرنظامی
گردآورنده: سایت کرکان بندرانزلی