نویسندگان
تبلیغات
کد HTML تبلیغ
WELCOME

موقعیت و تاریخچه
روستای داماش از توابع بخش عمارلو شهرستان رودبار، با مختصات جغرافیایی ۴۹ درجه و ۴۸ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۴۴ دقیقه عرض شمالی، در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی رودبار و ۱۳۰ کیلومتری رشت قرار دارد.
این روستا از شمال به روستای صیقلی ده، از جنوب به اراضی مرتعی و روستاهای گزنه چاک و قوشلانه، از شرق و از غرب به اراضی جنگلی و مرتعی محدود می‏شود. آب و هوای آن در نیمه اول سال معتدل در نیمه دوم سرد است.
روستای داماش از سطح دریا، در حدود ۱۷۵۰ متر ارتفاع دارد و میزان بارندگی سالیانه آن ۸۵۰ میلی‏متر گزارش شده است.
تا چند دهه پیش، روستای داماش ییلاق مردم جیرنده فاراب بود که امروزه به سکونت‏گاه دائمی تبدیل شده است. آب معدنی چشمه داماش و گل سوسن چلچراغ، دو عامل مهم اشتهار این روستاست. فصل رویش و شکوفایی گل زیبای سوسن چلچراغ در اواخر بهار و اوایل تابستان است.
مردم روستای داماش به زبان تاتی سخن می‏گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
 

الگوی معیشت و سکونت
در سال ۱۳۸۵، جمعیت روستای داماش ۱۰۰۰ نفر گزارش شده است.
درآمد اکثر مردم روستای داماش از فعالیت‏های باغداری، دامداری و پرورش طیور تأمین می‏شود. گروهی از مردم در امور خدمات و صنایع دستی فعالیت می‏نمایند. روستای داماش، در یک محدوده کوهستانی استقرار یافته و فاقد اراضی هموار برای کشت محصولات زراعی است؛ از این رو بیشتر فعالیت‏های مردم این روستا بر دامداری متمرکز گردیده و محصولاتی از قبیل حبوبات و سیب‏زمینی و پیاز نیز در آن به عمل می‏آید. فندق و گردو از محصولات سردرختی آن است.
از سوی دیگر، بسته‏بندی چشمه آب معدنی، موجبات اشتغال تعدادی از مردم روستا را فراهم آورده است. عمده‏ترین فعالیت‏های خدماتی روستا، پذیرایی از مسافران و گردشگران در نیمه اول سال است. زنان روستا نیز، در فصل زمستان با بافتن جوراب و گلیم در تأمین هزینه‏های خانوار روستایی نقش بسزایی ایفا می‏کنند.
روستای کوهستانی داماش با بافت مسکونی متمرکز گرداگرد چشمه آب معدنی داماش گستردش یافته است؛ به عبارت دیگر چشمه عامل اصلی شکل‏گیری این روستا است.
واحدهای مسکونی در روستای داماش، به دو بخش سنتی و مدرن تقسیم می‏شود؛ خانه‏های سنتی به اقشار کم درآمد روستا تعلق دارد. خانه‏های نوساز متناسب با شغل و موقعیت اجتماعی احداث شده‏اند.
مصالح به کار رفته در ساخت خانه‏های سنتی غالباً چوب، گل، سنگ و خشت است. در حالی که در ساخت خانه‏های جدید از مصالح سیمان، گچ، آجر و تیرآهن استفاده شده است. سقف تمامی خانه‏ها شیروانی است که ضمن مقاومت در برابر بارندگی‏های شدید، زیبایی خاصی به روستا بخشیده است.
پیرامون روستا را ارتفاعات و بیشه‏زارهای سلسله جبال البرز فرا گرفته‏اند و چشم‏اندازهای بسیار زیبایی را پدید آورده‏اند. هر ساله، در فصول بهار و تابستان گردشگران بسیاری به این روستا سفر می‏کنند.
چشمه آب معدنی داماش دارای انواع املاح معدنی کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم است. شاخه‏ای از آب چشمه به حوضچه‏ای در مرکز روستا هدایت می‏شود و مورد استفاده مردم روستا قرار می‏گیرد؛ مابقی آن، از طریق بسته‏بندی در کارخانه آب معدنی داماش به سایر نقاط کشور ارسال می‏گردد.
گل سوسن چلچراغ از جمله گل‏های نادر و کمیابی است که تاکنون، فقط در دو نقطه جهان شناسایی شده است؛ یکی در روستای داماش و دیگری در منطقه لنکرن جمهوری آذربایجان.
این گل زیبا نخستین بار توسط یک محقق انگلسی به نام «لدر بودی» کشف گردید و در سال ۱۳۵۴، از طرف اداره کل محیط زیست استان گیلان زیستگاه این گل کمیاب به عنوان اثری طبیعی ملی به ثبت رسید.
قامت این گل حدوداَ یک مترمی باشدوازآن جاکه گلهای آن به طرزخاصی به پایین برگشته است ،نام سوسن چلچراغ رابه خوداختصاص داده است.
در گذشته، در هفت نقطه روستا (در حدود شش هکتار) این گل به عمل می‏آمد، ولی متأسفانه امروزه، فقط در یک نقطه (در حدود دو هکتار) به عمل می‏آید و از طرف اداره محیط زیست شهرستان رودبار مورد حفاظت قرار می‏گیرد.
هر ساله، در نیمه دوم خرداد ماه، هنگامی که سوسن چلچراغ به گل می‏نشیند، از طرف سازمان محیط زیست یک روز به نام روز طبیعت و گلگشت تعیین می‏شود و جشنواره باشکوهی در اطراف داماش برگزار می‏شود؛ اهالی منطقه عمارلو با لباس‏های محلی زیبا در آن شرکت می‏کنند و با شادی و نشاط به رقص و پایکوبی و انجام ورزش‏های بومی می‏پردازند.
کشتی گیله مردی، طناب‏کشی، خرپشتک، چوب بازی (رقص چوب)، تیش بازی (نوعی بازی محلی، چرخ و فلک، هلولک، گلفا و دور بچرخان، شور خاصی به فضای جشنواره می‏بخشند.
همچنین در این روز، بازارچه‏های محلی برپا می‏شوند و نغمه‏های شورانگیز و ترانه‏های دلنشین روستایی با همراهی سازهای نی، تنبک، تنبور، کمانچه و سنتور به گرمی جشنواره سوسن چلچراغ می‏افزایند.
مردم روستای داماش باورها و اعتقادات مشترک فراوانی با سایر مردم استان گیلان دارند. آن‏ها اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر قربان و غدیر را به جشن و سرور و ایام محرم و وفات و شهادت ائمه را به عزاداری می‏پردازند.
پوشاک غالب مردم روستای داماش همان لباس محلی است؛ پوشیدن لباس محلی به خصوص در مراسم و جشن‏های روستا مانند مراسم عروسی و جشنواره گل سوسن چلچراغ عمومیت بیشتری یافته است.
صنایع دستی روستای داماش مشتمل بر بافت جوراب و گلیم است.
غذاهای محلی روستای داماش، شامل سیاه قاتق یا فسنجان (ترکیبی از گردوی کوبیده، گوشت مرغابی یا انواع دیگر مرغ‏ها و گاهی گوشت قرمز، رب انار و غیره)، قیمه پلو و انواع کباب مانند کباب ششلیک، کباب کوبیده، کباب برگ و کباب چنجه می‏باشد که در خانه‏ها و رستوران‏های روستا تهیه و به مشتریان عرضه می‏شوند.
دسترسی: این روستا از طریق شهرهای لوشان و رودبار با جاده‏ای مناسب و آسفالت قابل دسترسی است.

 

منبع: سایت پاشاکی دات کام

آرشیو مطالب
ارسال نظر جديد
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی یا گیلکی تایپ کنید.
  • نظرات در ارتباط با همین مطلب باشد در غیر اینصورت از « فرم تماس با مدیریت » استفاده کنید.
  • «مدیر سایت» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور یم.
  • نظرات پس از تأیید مدیریت سایت منتشر می‌شود.



جستجو
مدیریت
سایت کرکان بندرانزلی با دامنه
www.kargan.ir
نیز در دسترس می باشد.
مرحوم تقی کرکانی خان قدیم کرکان

روستای کرکان در منطقه جلگه ای و در کنار جاده کپورچال-آبکنار واقع شده دارای نسق 85 ساله (تاتاریخ 1363 شمسی)بوده و از نظر ثبتی جزء بخش 7 حومه انزلی و سنگ شماره 6 میباشد و مسافتش تا کپورچال 7 کیلومتر و تا انزلی 27 کیلومتر است . . .

تبلیغات
HTML
محبوب ترین مطالب
بازدید از سایت